استاد عبدالرّحمن پیرانی، دبیرکلّ جماعت دعوت و اصلاح، در جلسه‌ی هیأت اجرایی مرکزی که در چهارشنبه ۱ دی‌‎ماه جاری برگزار شد، گفت: «پیام دین، پیام دعوت است و پیام دعوت، پیام رحمت است برای بشریّت.»

به گزارش اصلاح‌وب، وی در ارتباط با رسالت اصلی جماعت و همه‌ی حرکت‌های اسلامی گفت: «اساس رسالت دین، دعوت و «بلاغ مبین» است. بلاغ مبین یعنی اینکه حقیقت امر حاصل شود و در چهارچوب درستی قرار بگیرد. باتوجّه به آیه‌ی «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ»(انبیاء: ۱۰۷)؛ «و ما تو را جز مایه‌ی رحمت برای جهانیان نفرستاده‌ایم‌.» پیام دین، پیام دعوت است و پیام دعوت، پیام رحمت است برای بشریّت.»

وی ادامه داد: «بر اساس یک نظر که اکثر علمای معاصر نیز با این نظر موافق هستند، همه‌ی انسان‌هایی که اکنون زندگی می‌کنند و کسانی که در آینده خواهند آمد، مخاطبان این دین خواهند بود و لذا همه‌ی انسان‌ها، امّت پیامبر به حساب می‌آیند. حال دسته‌ای می‌پذیرند و در زمره‌ی امت «اجابت» قرار می‌گیرند و دسته‌ای بعداً می‌پذیرند و یا نمی‌پذیرند و امت «دعوت» محسوب می‌شوند. دین در سیاق انتخاب و برگزیدن اختیاری، آگاهانه و آزادانه مسایل خود را مطرح می‌کند و قرار نیست هیچ تکلّف و اجباری در پذیرش دین وجود داشته باشد. بنابراین چون هیچ تکلّف و اجباری وجود ندارد، پیام باید خیلی واضح و دقیق باشد.»

وی افزود: «در این‌جا وظیفه‌ی همه‌ی حرکت‌های اسلامی و جماعت خودمان است، اگر قرار است جمعی باشیم که به سوی دین دعوت می‌کنیم، باید کلام، سخن و پیام ما، به‌جا، واقع‌بینانه، قابل فهم و قابل درک باشد. در مباحث تاریخی‌ای که ربطی به دعوت ما ندارند گیر نکنیم.» 

وی بیان داشت: «یقیناً دین در سیاق سیطره و تسلّط بر دیگران نیامده است. پیام دین این نیست که بر دیگران مسلّط باشیم، دیگران را از آن خودمان قرار بدهیم یا با نگاهی جنگجویانه درصدد جمع‌آوریِ غنایم بربیاییم و در تلاش برای جذب جنگجو باشیم و مقاصد ستیزه‌گرانه در پیش بگیریم.»

وی در ادامه با بیان اینکه خشونت تنها به‌منظور دفاع مشروعیّت دارد، افزود: «دین، پیام رحمت است برای تمام انسان‌ها؛ مگر در جایی که تجاوز به آزادی، حقوق و سرزمین انسان‌ها صورت می‌گیرد که در این صورت، جنگ مسلّحانه و یا خشونت جایز می‌شود. برخلاف رویه‌ی دنیای معاصر ما که راه به‌سوی تندروی در پیش گرفته است و با توجه به استقرار نسبی‌ای که بر دنیا حاکم است و مسایلی که در رأس حقوق و آزادی‌های انسان و نحوه‌ی تعامل حکومت‌ها با یکدیگر قرار دارد، اصل بر این است که جنگ هیچ‌گونه مشروعیّتی ندارد، مگر به منظور دفاع.»

وی اضافه کرد: «در عصر حاضر، دنیا مهیّای آن است که اگر کسی پیامی و سخنی دارد مطرح کند؛ در صورتی که مورد پسند واقع شد، می‌پذیرند و اجابت می‌کنند؛ و اگر نپسندیدند کسی حق ندارد آن‌ها را به چیز دیگری تهدید کند. رفتارهای جنگجویانه و هراس‌آفرینی که امروز در اطراف خود شاهد آن هستیم، از نظر دینی هیچ جایگاهی ندارد. بحث دعوت که امر بسیار مهمّی است، این روزها چندان محلّ اهتمام واقع نشده است. مسلمانان تلاش نمی‌کنند دین را آن‌گونه که هست، ارائه کنند و آن منطق دینی را تبیین کنند.» 

وی در پایان با تأکید بر خشونت‌پرهیزی افزود: «اختلافاتی که اکنون در منطقه وجود دارد و به‌وسیله‌ی این جنگ‌ها به عمق آن‌ها افزوده می‌شود، باعث شده که مبحث «بلاغ مبین» و اینکه دین تنها به این شیوه می‌تواند تبیین شود، کمرنگ شده است؛ در صورتی که فلسفه‌ی اصلی دین همان‌گونه که بر دعوت استوار است، بر صلح نیز استوار می‌باشد و هرجا که این فلسفه تعمیم داده شود نیازی به اعمال خشونت نیست.»